.
.
.
.
دَمــَــش گـــَــرم ...
بـــاران را مــےگـــویـــــَــم
بـــه شـــانـــه ام زد وگــُـفــــت : خــَـســتـــه شُــــدے..
امــــروز را تــُــو اســـتـــراحــَـت کـــُـن...
مـَــن بـــه جــــایـــَـت مـــے بـــارَم. . .
خنده دار است نه؟؟
که تو هی مرا دور بزنی
من دلم را خوش کنم که در محاصره ی توام
.
.
.
می گویند شاد بنویس
نوشته هایت درد دارند!!
و من یاد مردی می افتم
که با کمانچه اش
گوشه ی خیابان شاد میزد
اما چشمهایش خیس بود
.
.
.