چشم گذاشتم

دنبال بهانه نگرد عزیزکم ...

 چشم که گذاشتم برو ....

هروقت خواسی برگرد ..!!

من.........

تا بی نهایت شمردن را بلدم

ست

چه ستی میشود دستان ما کنار هم "بی شک !

هیچ طراحی تا به امروز چنین ستی جور نکرده است !!

هی زمستان

آهای زمستان !!!

      حواست جمع باشد .....

 که دور تو و تمام شاعرانها را خط خواهم کشید

.........!

اگر با آمدنت ....

او ...

حتی یک سرفه کند !

زیبا مینویسم

 همه میگویند زیبا مینویسی

نمیدانند تو زیبا من را به بازی دادی

آهای مردم

اینها حاصل بازی او با من است ...

حسرت

یه روز..

حسرت خواهی خورد ..

روزی که در آغوش دیگری ..

بافکر کردن به من ...

آرام میشوی ...

سست میشم

حرفت که میشود با خنده میگویم

یادش بخیر فراموشش کردم !!

اما نمیدانند هنوز هم کسی اشتباه تماس میگیرد !

سست میشوم که نکند تو باشی ..

چرا رفت؟

چرا رفت ؟؟

هنوز درگیر این سوالم چرا ؟؟

من بد قصه نبودم پس چرا رفت ؟؟

چون بی گدار دوستش داشتم !!؟

بی اینکه به عاقبتم بیاندیشم !

بی اینکه فکر کنم !؟ولی ..

تو میروی ومن...

اینجا روی زمین نشسته ام

که مبادا غصه بخوری من آرامم

برو بخدا سپردمت !

امانت بودی در دستانم

ومن شاید خیانت کردم در امانت...

چون من عاشقت شدم

وامروز..

کسی میان گلویم میگوید :تو باختی این اشتباه را ..!

گورستان

به گورستان گذر کردم زمانی/شنیدم ناله ی یک نوجوانی
به زیر قبر مینالید و میگفت /رفیقان قدر یکدیگر بدانید

سر به سرم نزار

پا به پایم” که نیامدی

“دست در دستم” که نگذاشتی

“سر به سرم” هم نگذار،

که قولش را به بیابان دادم….

خسته ام

مـטּ دیگہ نـہ از اومـدטּ کسـے

ذوق زده میشم ،

نہ کسے از ڪنآرمـ بره حوصلـہ دارمــ

نآزشو بـخـرمــ ڪہ بـرگرده ...

مـטּآدمــ بے احسآسے نیستمـ

مـטּ بے معرفـتــ و نآمرد نیستمــ ...

فقط خستہ امــ ...